31/5

'Een mens is niet gemaakt om alleen te zijn'

'Op ieder potje past een dekseltje'

Mooie gezegden die vaak door mijn hoofd spoken. Toch ploeter ik al bijna 9 jaar zonder dekseltje verder. 'Je komt ook wel eens iemand tegen, je mag zo ni zoeken' 

Eerlijk gezegd had ik nog met niemand contact gehad had ik niet zelf 'gezocht'. Het heeft me misschien geen stap verder gebracht dat daten maar heb dan alleszins toch veel geleerd dat nog weinig mannen op zoek zijn naar een klassieke relatie (misschien vrouwen ook). Misschien ook een beetje logisch want ieder heeft zijn eigen stekje en wil dat ni zomaar opgeven. Ik trouwens ook niet. Maar dat de meesten dan wel in zijn voor een seksavontuurtje dat kan er bij mij na al die jaren nog niet in. Heeft seks dan niet meer te maken met liefde, passie en graag zien? Ben ik dan zo ouderwets dat er nog chemie en aantrekking moet zijn tussen twee mensen om seks te hebben? Of is een penis echt een orgaan dat om een bepaald aantal uur zijn ding moet kunnen doen of dat je anders gaat flippen 🤔 Als je zo wanhopig bent, geef er dan aub wat geld aan uit en ga naar de hoeren. Waarom worden die sites toch zoveel gebruikt om enkel te zoeken naar lust? 

En degenen die beweren dat je de liefde nog steeds spontaan moet tegenkomen, ja dat kan. Maar het staat niet op hun hoofd geletterd dat ze single zijn. Gezien ik ook nooit uit mezelf iemand ga aanspreken, is deze weg voor mij een doodlopend straatje. 

Alleen zijn is mooi. Is met twee mooier? 

#jij - Daalman & Isabelle A# ❤️

23/5

Er zijn zo van die dagen of misschien zelfs weken, waarop alles en iedereen rondom mij die ik tegenkom koppels zijn. En ja ik weet het ik schrijf altijd dat ik gelukkig ben alleen. Toch steken deze dagen nog sporadisch de kop op. Je fiets hen voorbij wandelend hand in hand, schouder om elkaar heen...Er zijn momenten dat ik hier dus stikjaloers op ben. Dat geef ik echt wel toe. Ik denk dan waarom gebeurt dit bij mij nooit meer?? Negen jaar alleen... Ben ik dan echt zo moeilijk, zo kieskeurig? Zo lelijk? Wat is er in godsnaam mis met mij? Ja ik ben 80% van de tijd gelukkig met mijn singleleven...maar soms, heel soms zou ik verdomd zo graag nog eens iemands warmte rondom mij voelen, naast ne stoere vent 's morgens mijn ogen opendoen, gewoon iemand naast me hebben die zegt: 'Ik zie je graag' #what is love?/Howard Jones ❤

22/5

Omring u  enkel met positieve mensen in je leven.  Het zal jezelf alleen maar gelukkiger maken. 

Je hebt zo van die mensen die over alles negatief zien. Die alles altijd maar zwart bekijken.  Wanneer je met hen praat of zo iemand in je vriendenkring hebt, halen ze jou mee naar beneden. Je gaat zelf een zwartkijker worden.  Kijk op naar mensen die zelf goed in het leven staan, die er ondanks zwarte periodes altijd het beste van maken.  Je zal zien dat je zelf ook een veel positievere kijk op alles hebt. 

Ooit heeft mij iemand gezegd dat zijn wachtwoord op het werk 'positief' was.  Super toch? Het zijn kleine dingen die je helpen om je gelukkiger te maken.  Maar je moet ze uiteraard kunnen en willen zien.

Voor mezelf probeer ik dagelijks iets te zoeken wat me een goed gevoel geeft.  Voor de meesten zijn het waarschijnlijk belachelijke dingen, maar dit moet ieder voor zichzelf zoeken. Bv.  Een eendje met jaar kuikens op het water.  De gierzwaluwen die boven mijn huis cirkelen.  Velen verwachten denk ik nogal veel van het woordje 'geluk'.  Maar het zit hem soms in heel kleine dingen, maar je moet je er jezelf gewoon voor open willen stellen.

19/5

Dat ik nogal een fan ben van muziek weten de meesten wel die me wat kennen.

Het is zowat hetgene waar ik me altijd kan aan vasthouden/optrekken.  Nee, zonder kan ik echt niet. Behalve als ik slaap en bij nog iets :)...

Toch kan ik niet begrijpen dat er nog nooit iemand in mijn leven is geweest (ik bedoel dan zowel een lief als een gewone vriendin) aan wie ik ooit deze liefde heb kunnen uitleggen.

Ik kan in sommige nummers echt enorm opgaan, even volledig weg zijn van de wereld.  Liedjes waarvan nog steeds het haar op men armen omhoog komt.  Ooit hoop ik eens iemand tegen te komen waarmee ik dit gevoel kan delen. Aan wie ik kan uitleggen wat dat bij mij teweegbrengt. 

Als ik dat nu op t werk zeg (of ergens anders) als er zo een nummer is waarvan ik zot ben, dan heb ik altijd gevoel dat ze denken: 'allé, ze is daar weer'. En waarom is de ene zot van bv metal, de ander klassieke muziek en nog een andere van schlagers? Heeft dit toch wel iets te maken met ons karakter vraag ik me dan af? Opvoeding? Of zit het gewoon in onze genen?

Voor mezelf weet ik althans dat het er al in zit van als ik heel jong was. Uren zat ik op mijn kamer, gewoon te 'luisteren' naar muziek. Zonder intussen ook maar iets anders te doen. Gewoon genieten van het wegdromen, ...

Nummers waarvan het haar dus nog steeds op mij armen recht komt zijn:

'I'll never love again' - Lady Gaga

'Miracle of love' - Eurythmics

'Ik mis je zo' - versie van Jasper Steverlinck

'Through the barricades' - Spandue Ballet

14/5

K ga het eens over iets totaal anders hebben: mijn dieet. Misschien zijn er mensen die er baat hebben te lezen hoe het me eindelijk gelukt is om eens wat te vermageren. (5 kg op 3 maanden). Ok niets spectaculair maar ik ben wel blij.

Corona was bij mij ook een keerpunt op gebied van eten. Plots had ik meer tijd en ook veel meer zin om wat opzoekwerk te doen ivm gezonde recepten.

Wat voor mij totaal in tegenstelling staat met wat alle dieeten voorschrijven is het ontbijt. Ik eet dus niet meer automatisch 's morgens. Als ik thuis ben of in t weekend, kan het zijn dat ik pas voor de eerste keer 's middags eet.

Wat ik nog heel weinig eet is brood, pasta of rijst.

Wanneer je toch pasta of rijst wil eten doe ik er bij het koken een lepeltje kokosolie bij. K heb eens gelezen dat dat het aantal calorien op die wijze met de helft laat dalen. Of dit waar is weet ik niet.

Wat ik ook enorm belangrijk vind, is de dingen te kiezen die jezelf graag lust. Eet bv. geen kippewit omdat dat gezond is en jij dat totaal niet lust. Dat heeft geen zin.

Mijn porties heb ik ook wel enorm aangepast. Ik eet niet meer 3x per dag maar meerdere malen per dag, enkel als ik honger heb. 

Eet nu wel wat meer fruit (wat ik vroeger nooit at), veel soep, vlees en groenten, libanees brood,...

Fietsen doe ik ook echt wel veel maar dat deed ik vorige jaren ook reeds en toen had dit geen effect.

Mijn grootste opgave: geen chips meer eten 😉

11/5

Vandaag was sowieso het sluiten van de rustigste, leerrijkste, gezondste maanden van mijn leven. 

Heel graag zou ik de klok nog eens 2 maanden terugdraaien.

Het besef dat ik met zo weinig perfect gelukkig kan zijn was mijn mooiste les. 

Toen ik deze morgen te voet naar de kaasmolen en apotheek stapte, zag ik dat het oude leven zich zo goed als volledig herpakt heeft 😒.  De drukte voor de verkeerslichten van alle autos met hun stinkende uitlaatgassen. Vroeger zag ik het niet of ergerde het me niet omdat het 'gewoon' was. 

De eerste dag dat alle winkels weer open mogen en ze staan als zotten te wachten aan de deur van den action, ikea,... Hebben die niks beters te doen?!

Ik had echt gehoopt dat iedereen een beetje meer had geleerd uit deze crisis. Maar al vanop de eerste dag dat er wat meer vrijheid wordt gegeven is mijn hoop al heel snel weer in de grond gestampt.

De solidariteit die dit alles teweegbracht tussen de mensen. Laat dat dan echt niks achter 😕

Ik geef er alleszins niet aan toe. 

Het leven alleen met mijn twee dochters + vriendje heeft me andere rijkdommen laten ontdekken. Jammer dat ik blijkbaar de enige ben die ze zag ❤

#Thank you - Alanis Morisette #

9/5

Genieten van een glaasje wijn op mijn terras...dat was toch de bedoeling.

Dan hoor je buren ruziemaken. Het denkmolentje komt dan alweer snel op gang.

K zit hier misschien wel alleen, maar toch beter zo dan uitgekafferd te moeten worden door een of andere vent. Ok die koppels hebben ook hun mooie dagen en momenten, dat hoop ik toch op zen minst. Maar om me zo bij tijd en stond te laten uitkafferen...neen dank u, dat hoef ik niet meer. Das dan nog meest zo bij koppels waarvan ik denk dat ze het goed hebben, nog gelukkig zijn met elkaar. Weer maar eens bewezen...schijn bedriegt. De enige persoon waarin je kan geloven en op vertrouwen dat is en blijft JEZELF. Mijn geluk maak ikzelf en ook een beetje...mijn dochters ❤

3/5

Morgen versoepeling van de lockdown regels. Heb er nu al schrik van. Alles zal alweer zo goed als opnieuw zijn gewone gangetje gaan. Enkele dagen dalen opname- en sterftecijfers drastisch en mensen denken dat alles gepasseerd is. 'Laat ons maar snel onze oude leventje weer gaan opnemen'.
Vandaag, zoals bijna elke dag, mijn fietstocht gedaan. Ik heb me nog nooit zo geergerd. Zelfs niet toen het zoveel beter weer was, was het rustiger. Heb meerdere malen groepen gezien met min 5 a 6 personen. Is dat gewoon omdat er morgen een versoepeling is?? Ik begrijp dit niet.
Ik ben echt van plan mijn leven wat te houden zoals het nu is (mijn grootste uitdaging: minder mijn auto nemen). Mij alleen blijven amuseren en bezighouden. T is me duidelijk dat ik dit perfect kan en de kritiek op wat ik post, sterkt deze beslissing zelfs nog meer.
Heb hier heel veel uit geleerd. Mijn voornaamste les: je kan enkel en alleen rekenen op jezelf. Leer te houden van jezelf want jij alleen bent de persoon waar je voor altijd mee verder moet.
Jammer genoeg gaat dit voor mij het afsluiten zijn van een mooie tijd. De rust op de baan, de rust in mijn hoofd, de stilte van de natuur. Vanaf morgen ga ik dit allemaal weer een beetje moeten loslaten ❤