25/6

Het is niet erg om niet altijd gelukkig te zijn, 

Het is niet erg om fouten te maken,

Het is niet erg alles alleen te moeten beslissen, 

Het is niet erg af en toe te wenen, 

Het is niet erg eens 'neen' te zeggen, 

Het is niet erg teleurgesteld te zijn in mensen, 

Het is niet erg gewoon jezelf te zijn, 

Laat het toe dat mensen je kwetsen, 

Laat het toe dat tranen ook helend zijn, 

Laat het toe dat mensen kritiek op je hebben, 

Laat het toe dat niet elke dag even mooi is, 

Laat het toe dat piekeren bij je leven hoort. 

Laat het toe dat niet iedereen jou begrijpt, 

Laat het toe dat er maar enkelen zijn die je leuk vinden, 

Wees gelukkig dat je mag zijn wie JIJ bent, elke dag opnieuw ❤️

21/6

Niks is zo vernederend als mannen die je het gevoel geven dat je niet knap genoeg bent. Ze weten nochtans uit het verleden dat die schoon poppemiekes hun bedriegen van alle kanten... Waarom kijken nog zoveel mannen alleen naar uiterlijke schoonheid en nooit naar wat er achter de buitenkant zit? OK voor elke goede relatie moet er sowieso een fysieke aantrekking zijn maar dat kunnen in mijn ogen ook andere karaktertrekken voor zijn dan iemand met de looks uit de boekskes. Ik zal ook eerder vallen voor een stoere vent waar ik wat pak aan heb dan enen waar ik eens naar blaas en hij ligt omver. Ieder zijn zin. Maar mijn ervaring leert mij toch nog altijd dat iemand met de juiste looks nog altijd beter in de markt ligt dan de gewone vrouw. En dat je dat nog steeds op veroordeeld wordt. Den uitleg is wel altijd:ik vind je lief en sympathiek maar... Daar volgt geen antwoord op (in mijn hoofd vul ik het altijd zelf wel aan:'je bent ni schoon genoeg'). 

En zo blijft het altijd wel iets en ploeteren we maar wat verder alleen. 't Geeft me altijd wel weer een deuk in men zelfvertrouwen. Maar dat hoort bij 't leven zeker. Altijd weer opnieuw beginnen met vallen en opstaan ❤️

17/6

Bindingsangst...

Iets wat mij zeer bekend in de oren klinkt. Hoe langer alleen, hoe sterker het gevoel wordt.  Waarom heeft ne mens dat toch? Is dit de reden waarom ik zou afwachtend ben hierin?

Angst om opnieuw gekwetst te worden? Niet meer zo diep te zitten dan 10 jaar geleden?

Heb in de voorbije 10 jaar al heelwat andere dingen te verwerken gehad, welke voor velen veel erger zouden zijn, maar waar ik me dan weer direct kon over zetten. 

Maar met gekwetst zijn in je gevoelens is dat toch weer een heel ander verhaal.  Der bestaat geen knopke in mijn lichaam waarmee ik ze kan aan en uitzetten, jammer genoeg. 

Ik hoop ooit eens de sterke vrouw te worden die dat wel kan van zich afzetten wanneer het misloopt, die gewoon zonder nadenken opnieuw kan openstaan voor een nieuwe relatie, zonder nadenken, zonder twijfels. Ben altijd versteld van mensen die dit wel kunnen.

K zal altijd een gevoelskip blijven.  Gelukkig biedt het leven meer dan liefde alleen en kan ze altijd wel in mijn dromen blijven bestaan.

13/6

Ne vroege vogel, dat ben ik geworden. Sinds enkele weken lukt het me niet meer om me uit te slapen. Ben wakker en een gevoel van adrenaline raast door mijn lijf. Als ik dan 's morgens niet moet gaan werken, sta ik op en begin maar aan de 5 km wandelen. Echt verslavend. Hoe stom' wandelen' kan klinken, dit had ik nooit gedacht. 15 jaar geleden had ik deze verslaving met lopen. Na een stomme val toen mijn heilig been gebroken (das ook het enige heilige wat ik men lichaam heb). Daardoor heb ik dat lopen nooit meer kunnen hervatten wat me heel moeilijk lag. Ik dacht toen ook dat met stoppen met lopen de obsessieve drang naar beweging in mij gestorven was. Fout dus. Nu ontdekt dat dat beestje enkel een heel lange winterslaap heeft gehouden. Heb er bijna 10 jaar over gedaan maar mijn oude 'ik' heb ik helemaal teruggevonden dankzij dat wandelen en ja ook een beetje dankzij corona. ❤️ #goeiemorgen, goeiedag - Stan van Samang#

8/6

😧

Soms voel ik me klein... heel klein. 

Niet begrepen door men omgeving. 

Alsof anderen er plezier in hebben dat ik nog altijd single ben. 

Dan kruip ik men schulp... 

Trek de lakens over mijn kop en huil ik uren aan een stuk... Niemand die me troost, niemand die het ziet, alleen ik met mijn verdriet. 

Ik trek me weer op aan de gedachte dat ooit alles eens zal keren. Dat ik de kracht en moed zal hebben me evenwaardig te vinden als diegenen die altijd denken zich een ietsiepietsie meer te mogen permitteren dan mij... Maar nu even niet...

Het is even weer de wereld laten doordraaien en meegaan met de dagelijkse golven... 

Ooit zal de zon ook schijnen voor mij daar blijf ik in geloven. 

Maar toegeven dat niet alles in je leven rozeguur en maneschijn is, dat is een gave die ik wel heb... en daar ben ik nog altijd fier op ❤️ #porselein - yasmine#

7/6

Krantenartikels en het nieuws vandaag: nog 4/10 hebben geen reis geboekt... Ja dit jaar extra benadrukt omwille van corona. Ik vraag me elk jaar opnieuw af of ik echt zo abnormaal ben dat ik dat niet doe? Zijn er echt geen andere mensen die ook niet reizen?? Ga ook graag eens een weekend weg, kortbij met de auto. Vroeger meerdere malen op reis geweest. Toch is daar heel weinig van blijven hangen. Het hoeft echt niet voor mij. Maar dat ik daar elk jaar een slecht gevoel aan overhou vind ik lastig. Ik hoop echt dat ze eens meer 'toerisme in eigen land' gaan promoten. Culinair genot in België, toffe B&B's hier. Ik voel me door de media altijd weer de nietsnut omdat ik niet deelneem aan het 'normale plaatje van het Belgisch gezin' (wat ik uiteraard ook ni ben). Ben in meer dan 10 jaar niet meer met het vliegtuig weg geweest, heb me dit nog nooit beklaagd, heb het nog nooit gemist. OK voor degenen die de behoefte wel hebben. Maar er is helemaal niks mis met je vakantie 'anders' beleven... 

❤️

3/6

Nooit gedacht... Ook nooit meer durven dromen dat ik nog gelukkig zou zijn met mijn eigen lichaam. Daar heb ik dan ook nog niet echt veel inspanning moeten voor doen. Een beetje hulp van interessante kookboeken van Pascale Naessens en Sandra Bekari. Al gauw ben je dan wel obsessief bezig met gezonde voeding. Je schuimt internet af en ontdekt dat er heel wat lekkers te maken is zonder suikers. 

Gezien ik dagelijks naar Joe luister ben ik ook es gaan piepen op de instagrampagina van Sven Ornelis. Zijn dagelijkse wandelingen hebben me er toe gezet om ook op deze manier wat meer te bewegen. Gezien mijn fiets nu ook nog es stuk is, heb ik enkel nog dat wandelen. Het is een andere vorm van bewegen maar het lukt me ook. Ik 'beweeg', ik zie niet af. Ik ben buiten. Zie de bomen, vogels, ben onder de mensen... Ik geniet. Ik voel me weer gelukkig in een gezond lichaam. En van 1 ding ben ik overtuigd ik wil mijn oude lichaam en mijn dagelijkse zak chips nooit meer terug

❤️