Bindingsangst...
Iets wat mij zeer bekend in de oren klinkt. Hoe langer alleen, hoe sterker het gevoel wordt. Waarom heeft ne mens dat toch? Is dit de reden waarom ik zou afwachtend ben hierin?
Angst om opnieuw gekwetst te worden? Niet meer zo diep te zitten dan 10 jaar geleden?
Heb in de voorbije 10 jaar al heelwat andere dingen te verwerken gehad, welke voor velen veel erger zouden zijn, maar waar ik me dan weer direct kon over zetten.
Maar met gekwetst zijn in je gevoelens is dat toch weer een heel ander verhaal. Der bestaat geen knopke in mijn lichaam waarmee ik ze kan aan en uitzetten, jammer genoeg.
Ik hoop ooit eens de sterke vrouw te worden die dat wel kan van zich afzetten wanneer het misloopt, die gewoon zonder nadenken opnieuw kan openstaan voor een nieuwe relatie, zonder nadenken, zonder twijfels. Ben altijd versteld van mensen die dit wel kunnen.
K zal altijd een gevoelskip blijven. Gelukkig biedt het leven meer dan liefde alleen en kan ze altijd wel in mijn dromen blijven bestaan.
Blijf maar een Gevoelskip...iemand zonder gevoelens heeft een te grote muur rondom...
BeantwoordenVerwijderenOns kwetsbaar opstellen is onze grootste kracht ..durven je angsten onder ogen te zien...steen per steen afbreken...dag per dag... oefenen in het aanvaarden wat we voelen...
Vooral jezelf als beste vriend zien...dat is het grootste geschenk aan onszelf...
🌻🍀💛
Mercikes voor je lieve steun Vera!!
BeantwoordenVerwijderen