Corona en mijn gedachten

Met deze post ga ik opnieuw heel wat mensen tegen de borst stuiten, maar dan is dit maar zo. Heb al enkele vrienden verloren hierdoor, maar ik lig er niet meer van wakker. Ieder heeft nog altijd recht op een eigen menig. Kan je deze van elkaar niet respecteren dan is het geen echte vriendschap. Hoe jammer ook. Bij deze: Heel veel mensen hebben een slepende ziekte, kanker, dementie, terminale pijn... Deze mensen willen omwille van hun uitzichtloze toekomst zelf een einde maken aan dit verscheurende leven. Hiervoor moeten ze hemel en aarde verzetten, handtekeningen verzamelen bij verschillende artsen,...Dan nog hebben zij niet de zekerheid dat een euthanasie voor hen daadwerkelijk plaats zal mogen hebben. Dit is iets waar sommigen onder ons 'zelf' voor kiezen. Toch moeten ze vechten om dit eigen recht te bemachtigen. Ik als 'gezonde' burger (dat denk ik toch),leef gezond, beweeg, rook niet, hou mijn gewicht onder controle...Ik ga hoogst waarschijnlijk verplicht worden om mij te vaccineren. Dit is 'niet' mijn keuze. Mijn lichaam is nu gezond. Als ik 2x een vaccinatie krijg (om te beginnen) want hoelang je hiermee immuun bent, dat weten ze niet, dan heb ik geen benul van wat dit met mij gaat doen. Binnen enkele maanden niet en al helemaal niet binnen enkele jaren. Toch ga ik dit ooit 'moeten' doen of in het andere geval zal ik me moeten opsluiten en me thuis af en toe eens in de goeie 'mood' drinken..bij wijze van spreken. Ik vind echt dat dit niet kan. Dit vooruitzicht dat ik er niet zal tussenuit kunnen, boezemt mij dan weer angst in. Waarschijnlijk lees ik te veel info bij de antivaxers, maar heel veel van die info bevat verdorie enorm veel waarheid. Als je dus als uitzichtloze zieke het heft niet in eigen handen mag nemen, dat moeten ze mij als wel gezonde burger ook mijn recht op gezondheid niet afnemen :( #dewereldisomzeep #urbanus