woensdag 25 november 2020
Stil
Nooit stil
Winter of zomer, ik slaap met men raam open,
Als ik 's avonds in mijn bed lig dan hoor ik in de verte het gezoem van vrachtwagens op de E40.. Het is niet stil,
Als ik midden in de nacht eens even wakker word, dan hoor ik soms een passerend vliegtuig, nu hoogst waarschijnlijk niet op weg naar een plek waar het beter is dan hier.. Maar het is niet stil..
Als ik 's morgens weer ontwaak dan hoor het geroekoe van duiven, of een andere vogel.. Maar het is opnieuw niet stil
Als ik soms es even mag blijven liggen dan hoor ik de klokken van de St. Jozefkerk of de beiaard op de markt.. Maar het is NOOIT stil..
maandag 16 november 2020
16/11
2020 zal wat mij betreft sowieso het leerrijkste jaar worden. Dit op meerdere gebieden.
De eerste: nooit van mezelf gedacht dat ik zo een onnozole volgzame burger zo worden van de verplichtingen van hogerhand, maar ja veel keuze heeft men niet.
Waar ik nog veel meer belang aan hecht en van geleerd heb is in te zien wie mijn echte vrienden zijn. Ik kom tot de jammerlijke conclusie dat eigenlijk bijna niemand is. In normale tijden bellen ze je wel van ga je me enen drinken daar of daar, of gewoon iets anders doen. Nu je niets van al deze dingen nog kan doen, zie ik pas in waarom mensen dit doen: blijkbaar omdat ze op dat moment niemand beter hadden om die vraag aan te stellen. Mensen die ik graag heb, die bel ik eens of stuur ik in bericht. Helaas zie ik nu in, dat wanneer dit niet van mezelf komt, het heel stil blijft aan de andere kant. Verbazingwekkend dan weer krijg ik wel eens een berichtje van mensen van wie ik dit totaal niet had verwacht, maar die in deze moeilijke tijden toch wel even aan me denken. Dit zijn de dingen die ik niet ga vergeten, die ik koester en in die ik in mijn verdere leven zal meedragen. Echte vrienden zijn kostbaar, zijn heel zeldzaam...Hebben je er handenvol van dan klopt er iets niet. Ze lezen je op facebook, maar daar blijft het meestal bij. Jammer, maar t is de harde waarheid. Bedankt aan die diegenen die er echt voor me zijn (en ik voor hen)...
donderdag 12 november 2020
12/11
De verplichte mondmaskerplicht van onzen Dosje doet er mij toe komen dat ik vandaag, ongeveer een half jaar eerder dan voorzien, maar nen nieuwe velo ga kopen. Gezien ik vanaf de moment dat ik mijn deur uitstap die belachelijke vod moet dragen en dit gedurende toch 3/4 van mijn wandeling, zie ik geen andere mogelijkheid. Ik voel me helemaal niet goed bij het dragen van dit mondmasker en al zeker niet om te gaan wandelen om 'gezonde' lucht in te ademen. Want wat blijft er van gezonde lucht inademen over als je constant je uitgeademde lucht opnieuw moet inademen?? Neen, ik neem niet altijd de auto om hier of daar elders te gaan wandelen, das al even absurd. Dus dan zal ik maar een fiets halen waar ik mij in alle rust vrij kan op bewegen, genietend van de natuur want dit is zowat het enige wat ons momenteel niet wordt afgenomen.
Ze zouden ons beter eens meer attent maken op het feit wat 'angst' tegenwoordig met de mens doet. Dit komt jammer genoeg niet dagelijks in het nieuws: het stijgende aantal depressies, faillisementen, zelfmoorden, ... Ze zouden hier beter eens meer aandacht aan besteden ipv elke dag als hoofdpuntje het aantal opnames in de ziekenhuis, sterfgevallen,... mee te delen + foto's van mensen die zwaar beademd in een ziekenhuisbed liggen. Wat hebben mensen hieraan om hier voortdurend mee geconfronteerd te worden. Dit is niet de echte werkelijkheid. Er zijn meerdere mensen die corona hebben en lichte symptomen of zelfs geen symptomen vertonen. Waarom worden we altijd geconfronteerd met de zwaarste beelden?? Wie verdient er achter als deze angstaanjagingen :(
Ben blij dat ik een sterk karakter heb, me enorm goed op mezelf kan bezig houden, weinig nood heb aan contact met anderen want tegenwoordig wordt iedereen verplicht om zo te worden. Leven in je eigen coconnetje... MAAR VOORAL: goed beseffen dat angst geen goede raadgever is...
dinsdag 10 november 2020
Taboes doorbreken
Geen alledaags thema, het wordt pas alledaags, als het je leven op herhaaldelijke basis beinvloedt.
Gezien er voor mij geen taboes bestaan (meesten weten dit), toch even mijn verhaal over mijn steeds terugkerend probleem 'vaginale schimmelinfectie'. Hoop echt dat er dit iemand leest die zich hier in herkent en toch even via messenger wil reageren.
Tot 10 jaar geleden had ik hier nooit problemen mee, heb het misschien 1x gehad. Nu (onder pilgebruik) heb ik dit vrij frequent. Het is vervelend, soms pijnlijk en er zijn nog heel weinig middelen die mij erbij helpen. Ik vermoed dat je lichaam er om den duur immuun voor wordt. Toch blijven artsen bij hoog en bij laag beweren dat mijn pilgebruik hier voor niets tussen zit. Hoewel ik in de literatuur andere bronnen vind. Zo blijf ik dokters raadplegen en heb ik steeds het gevoel dat ik niet gehoord wordt. Je moet dit leren aanvaarden, mee leven dat na een week de klachten wel vanzelf voorbijgaan. Ja dat is inderdaad zo en ja het went ook wel. Ik blijf vooral moeilijkheden hebben met het feit dat gynecologen en huisartsen altijd maar het gebruik van de pil blijven promoten, niet eens de moeite nemen om uit te zoeken of mijn verhaal niet klopt. Op deze manier blijft hunne pharmaceutische winkel uiteraard ook wel draaien, zalfke van hier, antiobitica van daar, blijf die anticonceptie maar slikken mevrouw. Die hormonen doen dan wel voor iets anders hun werk :(
Abonneren op:
Reacties (Atom)
Ommezwaai
Amaai, superlang geleden dat ik nog iets schreef. Plots kom ik tot het besef dat ik eigenlijk al jaren de verkeerde job doe. Maar je leeft o...
-
Amaai, superlang geleden dat ik nog iets schreef. Plots kom ik tot het besef dat ik eigenlijk al jaren de verkeerde job doe. Maar je leeft o...