Het zijn rare tijden
Al meer dan een week ben ik alleen thuis.
Ik kom enkel buiten om te gaan werken, wat maarv5 min wandelen is.
Heel af en toe eens naar de winkel omdat het moet.
Mijn dochters blijven bij hun papa omdat hij niet kan gaan werken owv corona.
Gelukkig heb ik mijn twee katten. Mijn trouwe gezellen.
De vraagtekens blijven door mijn hoofd spoken? Hoe lang gaan we zo moeten leven? Maar mijn grootste angst: wat nadien? Onze economie? Faillissementen...?
Komen we hier wel uit?
Ik denk dan bij mezelf: ik mag me gelukkig prijzen dat ik nog kan en mag gaan werken...❤